Iris was bijna klaar met haar studie toen een recruiter haar belde over een vacature. Een telefoontje dat als geroepen kwam. Het bracht haar bij Ygrec. Een nieuwe werkgever en een warm bad. Maar toen gebeurde er iets wat niemand verwacht had. Iris (28) vertelt ons over haar afgelopen vier jaar bij Ygrec.

Als financieel adviseur bij Ygrec, houd ik me bezig met het maken van jaarrekeningen, aangiftes inkomstenbelasting, het maken van tussentijdse rapportages en het voeren van adviesgesprekken met klanten. Daar komt ook een stukje begeleiding van junior-medewerkers bij. Dat vind ik ook heel leuk om te doen. Ik weet immers nog ontzettend goed hoe het was, toen ik vier jaar geleden binnenkwam.

Een warm welkom

Al vanaf de middelbare school was het duidelijk dat ik een voorliefde voor cijfers en administratieve zaken had. Tijdens mijn accountancy- studie aan de Hogeschool van Amsterdam, waren mijn favoriete vakken dan ook financial accounting, administratie en financiële verslaglegging. Toen ik op één vak na afgestudeerd was aan de HvA, werkte ik al fulltime. In die organisatie was ik niet helemaal op mijn plek. Als ik vragen stelde, werd me duidelijk gemaakt dat niet gewaardeerd werd. Ik voelde me hierdoor belemmerd in mijn groei en dacht: “ik moet hier weg!”

Als geroepen kwam dat telefoontje van die recruiter. Ze vertelde met zoveel enthousiasme over Ygrec, ik was direct getriggerd. Ze vertelde dat Ygrec iemand zocht om op te leiden, en sowieso als organisatie erg gericht was op ontwikkeling. En ook belangrijk: dat Ygrec bekend staat om de gezellige sfeer. Dat klonk me als muziek in de oren. Na een erg leuk -en lang!- sollicitatiegesprek met Arjan was het snel geregeld. Ik mocht beginnen! Het voelde als een warm bad en ik kon mijn geluk niet op.

Een verrassing

Alle begin is moeilijk, maar binnen een paar weken had ik het al helemaal naar mijn zin. Tot ik me steeds vaker niet zo lekker voelde. Misselijkheid, moeheid en op een gegeven moment maakte ik zelfs dagelijks sprints naar de wc om over te geven… Ik bleek zwanger. Wat was ik er blij mee. Tegelijkertijd maakte ik me zorgen, omdat ik nog maar net met deze baan begonnen was. Een contractverlenging zag ik niet meer gebeuren. Ik had allerhande smoesjes voor mijn gedrag en tijdens de vrijmibo doopte ik mijn bovenlip in de champagne die ik later stiekem bij de planten goot.

Ontzettend zenuwachtig bracht ik uiteindelijk het nieuws aan mijn toenmalig leidinggevende. Zijn eerste woorden waren: “Gefeliciteerd! … Toch?” Dat was het moment dat de spanning van me afviel. Ik besefte dat het goede nieuws ook in deze omgeving gevierd mocht worden. Ook de reactie van Arjan was super. Hij zei: “Vertel het maar aan de rest, als je er zelf klaar voor bent.” Tegen de tijd dat ik dat deed, speelden ze allemaal heel goed mee dat ze verrast waren. Want achteraf begreep ik dat ze het allang door hadden. Mijn smoesjes voor die sprintjes naar de wc waren blijkbaar toch niet zo sterk! Doordat mijn nieuws zo goed werd ontvangen en mijn contract gewoon verlengd werd, voelde ik me ontzettend welkom, met alles wat ik bij me droeg. Letterlijk dus.

Mijn ontwikkeling binnen Ygrec

Ik kon weer met een gerust hart verder aan mijn ontwikkeltraject. Ik kreeg ontzettend goede begeleiding van mijn collega’s die graag hun kennis met mij deelden. Hier was ik nooit bang om te vragen, ook al had ik sommige vragen al vaker gesteld. Ik kreeg ruimte om de verschillende aspecten van het vak te verkennen en er alles over te leren. Mijn verantwoordelijkheden groeiden beetje bij beetje. Na de geboorte van mijn zoontje ben ik een dag minder gaan werken. Dit was geen probleem en er werd goed meegedacht.

Inmiddels verzorg ik de administraties van verschillende klanten bijna helemaal zelfstandig. Ik krijg steeds vaker het vertrouwen van de seniors om de leiding te nemen in de gesprekken of de hele bespreking zelfstandig te doen. Dat is een fijn gevoel, omdat ik weet dat ik altijd terug kan vallen op mijn collega’s. Helemaal in de cijfers duiken en er vervolgens iets van vinden, dat vind ik het allerleukste onderdeel van mijn werk. Zeker gezien de diversiteit in klanten hier, is elke administratie, elke analyse en elk advies dat ik uitbreng weer anders.

Wat ik het belangrijkst in mijn werk vind

Finance is een ontzettend gaaf vak. Maar het allerbelangrijkste? Dat zijn de mensen. Zowel de mensen die ik letterlijk om me heen heb, als de klanten waar ik regelmatig contact mee heb. Ze maken mijn werkdag.

Het fijne en bijzondere van dit team is, dat iedereen goed met elkaar kan opschieten. Ondanks de verschillen in leeftijden, achtergronden en interesses. Iedereen hoort erbij. Ik zie mezelf hier dan ook nog lang werken en hoop mezelf nog veel verder te ontwikkelen. Ik blijf ook graag de junior-medewerkers helpen in hun ontwikkeling. En ze mogen natuurlijk altijd alles aan me vragen.